Hoe u de lichtprestaties van LED-lampen kunt controleren

Hoe u de lichtprestaties van kunt controlerenLED-lampen
Voordat LED-lampen de fabriek verlaten, voeren ze verschillende inspecties uit op de hele lamp. Allereerst moeten de afgewerkte LED-lampen verouderd zijn, hoog- en laagspanningstests, lichttests, waterdichtheidstests en andere tests ondergaan voordat ze de test doorstaan ​​voordat ze aan klanten kunnen worden geleverd, vooral voor gebruik buitenshuis. Verlichting of verlichtingsarmaturen op speciale plaatsen moeten strikt worden gecontroleerd.
1. Detectie van spectrale kenmerken
De detectie van spectrale kenmerken van LED's omvat spectrale vermogensverdeling, kleurcoördinaten, kleurtemperatuur en kleurweergave-index. De spectrale vermogensverdeling geeft aan dat het licht van de lichtbron bestaat uit kleurstraling met veel verschillende golflengten, en dat het stralingsvermogen van elke golflengte ook anders is. De lichtbron werd gemeten door vergelijking met een spectrofotometer (monochromator) en een standaardlamp.
Kleurcoördinaten zijn grootheden die numeriek de kleur weergeven van het licht dat door een lichtbron wordt uitgezonden in een coördinatengrafiek. Er zijn verschillende coördinatensystemen voor coördinatengrafieken die kleuren weergeven, meestal worden X- en Y-coördinatensystemen gebruikt.
Kleurtemperatuur is een grootheid die de kleurentabel weergeeft van een lichtbron die door het menselijk oog wordt waargenomen. Wanneer het licht dat door de lichtbron wordt uitgezonden dezelfde kleur heeft als het licht dat bij een bepaalde temperatuur door een absoluut zwart lichaam wordt uitgezonden, is die temperatuur de kleurtemperatuur. Op het gebied van verlichting is kleurtemperatuur een belangrijke parameter om de optische eigenschappen van lichtbronnen te beschrijven. De relevante theorie van de kleurtemperatuur is afgeleid van de straling van het zwarte lichaam, die kan worden verkregen uit de kleurcoördinaten van de zwarte lichaamslocus, inclusief de kleurcoördinaten van de lichtbron.
De kleurweergave-index geeft aan hoeveel licht de lichtbron uitstraalt en de kleur van het verlichte object correct weergeeft. Dit wordt gewoonlijk uitgedrukt door de algemene kleurweergave-index Ra, die het rekenkundig gemiddelde is van de kleurweergave-index van de lichtbron voor 8 kleurmonsters. De kleurweergave-index is een belangrijke parameter voor de kwaliteit van de lichtbron, die het toepassingsbereik van de lichtbron bepaalt. Het verbeteren van de kleurweergave-index van witte LED's is een van de belangrijke taken van LED-onderzoek en -ontwikkeling.
2. Detectie van lichtstroom en lichtefficiëntie
De lichtstroom is de som van de hoeveelheid licht die door de lichtbron wordt uitgezonden, dat wil zeggen de hoeveelheid uitgestraald licht. De detectiemethoden omvatten voornamelijk de volgende twee:
(1) Integrale methode. Steek de standaardlamp en de te testen lamp beurtelings aan in de integrerende bol en noteer hun meetwaarden in de foto-elektrische omzetter als respectievelijk Es en ED. De standaard lichtstroom is bekend als Φs, de lichtstroom van de geteste lamp is dan ΦD=ED×Φs/Es. De integratiemethode maakt gebruik van het principe van "puntlichtbron" en is eenvoudig te bedienen, maar wordt beïnvloed door de kleurtemperatuurafwijking tussen de standaardlamp en de te testen lamp, en de meetfout is groot.
(2) Spectroscopie. De lichtstroom wordt berekend op basis van de spectrale energie P(λ)-verdeling. Meet met behulp van een monochromator het spectrum van de standaardlamp van 380 nm tot 780 nm in de integrerende bol, meet vervolgens het spectrum van de te testen lamp onder dezelfde omstandigheden, en vergelijk en bereken de lichtstroom van de te testen lamp. Het lichtrendement is de verhouding tussen de lichtstroom die door de lichtbron wordt uitgezonden en het verbruikte vermogen, en het lichtrendement van de LED wordt meestal gemeten met een constante stroommethode.
3. Detectie van de luminescentie-intensiteit
Lichtintensiteit is de intensiteit van het licht, die verwijst naar de hoeveelheid licht die onder een bepaalde hoek wordt uitgestraald. Omdat het licht van de LED geconcentreerd is, geldt de inverse kwadratenwet niet bij korte afstanden. De CIE127-standaard biedt twee methoden voor het middelen van metingen voor het meten van de lichtintensiteit: meetvoorwaarde A (verre veldconditie) en meetvoorwaarde B (nabije veldconditie). Voor de conditie van de lichtintensiteit bedraagt ​​het detectoroppervlak voor beide condities 1 cm2. Normaal gesproken wordt standaardconditie B gebruikt om de lichtsterkte te meten.
4. Test van de lichtintensiteitsverdeling
De relatie tussen de lichtintensiteit en de ruimtelijke hoek (richting) wordt de valse lichtintensiteitsverdeling genoemd, en de gesloten curve die door deze verdeling wordt gevormd, wordt de lichtintensiteitsverdelingscurve genoemd. Omdat er veel meetpunten zijn en elk punt door gegevens wordt verwerkt, wordt voor de meting meestal een automatische goniofotometer gebruikt.